Inoii hamma zamonlarda ham zining kimligini, zligini bi- h hgn mlilgan. Inson muammosiga ba ishlangan turli gipotezalar, iriyalar va konsepsiyalar yaratildi. Lekin zamonlar tishi bilan MI < »11 deb nomlanuvchi mayjudotda hali rganilmagan, yechilishi iiIII b lgan muammolar, jumboqlar k payib boraverdi. Qadimgi zamon falsafasi namoyandalari, xususan, qadimgi MiIKI va Xitoy faylasuflari inson ikki yirik qudrat — tana bilan lonning uyushmasidan iborat, jon tanani tark etib, ruhga aylanib turndi, ruh esa lmaydi, deb tushuntirgan b lsalar, qadimgi I lon va Turon faylasuflari inson borli i olam borli i bilan bevosita lloqador, inson borli ida olam borli i z ifodasini topadi, olam borli i esa t rt asosiy unsurdan: tuproq, suv, olov, havodan irlikil topgan, olam borli ining murakkab shakllaridan biri b lgan inson tabiati ham, shubhasiz, sha t rt unsur bilan bo liq b ladi, deb ishontirishga harakat qildilar.