Ibn Sino asarlarida ham didaktikaning prinsiplariga, xusu-san, ko`rsatmali o`qitishga qiziqish bilan qaralgan. Ibn Sino inson dastlabki o`quv mashg`ulotlarida buyumning tashqi xossasini o`rgansa, o`sha buyumni va uning tasvirini ko`rib chiqsa, o`zi mustaqil holda bilimlarni o`zlashtira oladi, deb hisoblagan. Olim inson haqiqatan mavjud narsalarni yoki ularning tasvirini idrok etishi tufayli unda obyektiv voqelikni to`g`ri aks ettiradigan tasawur shakllanishini uqtirgan.
Sharqshunos olim Kindiyning fikricha, insonda ijobiy sifatlarni tarkib toptirishning eng zarur omili uning aql kuchini rivoj-lantirishdir. Aql kuchi rivojlanmasa, inson umr bo`yi Arastuning kitoblarini o`qisa ham, ularda ifodalangan fanlarning birontasini o`zlashtira olmaydi. Bunday odam har qancha urinsa-da, faqat boshqalaming gaplarini takrorlab bera oladigan bo`ladi. U hech narsaning mohiyatini tushunmaydi va o`zlashtira olmaydi. Kindiy ana shu fikrlarini bayon qilar ekan, o`qitishning ilmiyligi va ongliligi qoidasini nazarda tutgan.